“Mina, waar ben je? Kom eens snel. Je moet me helpen.” Pauw was moe. Het was weer zo’n nare schooldag geweest. Ze had zoals gewoonlijk weer niet goed opgelet en met Roosje gekletst terwijl de juf het schrijven met d en t uitlegde. Ze kreeg niet meer op haar kop. Laatst zei de juf: “Bij jou geef ik het op. Je doet maar.” Ze hoorde de baboe de gang opkomen. Ze herkende haar loopje. Ze slofte altijd. Dat irritante sloffen. Ze kon het niet uitstaan. “Schiet verdorie eens op,” riep Pauw. Toen Mina de slaapkamer binnenkwam stak Pauw haar benen...
Continue reading...Columns
Cheers
‘s Middags verheugden we ons al op het tochtje dat we de volgende dag zouden maken over de Ganges. Zittend op het dak van een huis ( stelt niets voor hoor, slechts één verdieping hoog) keken we die middag toe hoe bij een crematieplaats de lichamen werden aangedragen en ritueel werden verbrand. Af en toe dreven er ook eilanden vol bloemen langs. Dat bleken de lijken te zijn van degenen die niet worden gecremeerd; jonge kinderen en heilige mannen. Stijgt de ziel op vanuit de Ganges, dan kan de ziel direct opstijgen naar Nirvana, het hiernamaals, zo is het geloof. Zittend...
Continue reading...Koetilan
Aan de buitenmuur bij de keuken van onze bovenwoning in Amsterdam hingen de kooien van de Teroetjoek en de Koetilan. Als ik aan onze woning in Amsterdam denk, dan denk ik ook altijd aan deze twee vogels. Maar ook als ik onze familiegeschiedenis bekijk en denk aan het leven van mijn overgrootvader in Pasoeroean en Probolinggo, dan zie ik altijd vogelkooien. Opgehangen aan de overkapping van het terras. Op het terras staat dan zo’n typisch koloniaal tafeltje met gemakkelijk zittende stoelen. En op het tafeltje staan de glazen met cognac, waar af en toe uit wordt genipt. Uiteraard zitten in...
Continue reading...De krankzinnige kapper
Mijn haar werd alweer te lang. De laatste keer dat ik naar de tukan rambut (de kapper) ging, was in Jakarta. Hitty en Nanny wisten me toen over te halen om eindelijk mijn haar eens te laten fatsoeneren. Aan de overkant bij Nanny is een kleine kapsalon. Daar kon ik voor tienduizend roepia mijn haar laten knippen. Het moet gezegd; de mevrouw die toen mijn haar knipte deed dat snel en kundig. Het was wel een stuk korter dan dat ik gewend was, maar het resultaat van haar arbeid beviel me. Nu, een maand later, was mijn haar weer toe aan...
Continue reading...De Bagan Vallei
We hadden heerlijk een uurtje in de schaduw gelegen. Gewoon even lekker onderuit. Hitty zag een leuke tempel en aan de bouw kon je zien dat er ergens een trapje naar de bovenste verdieping zou zijn. We stapten zoals het hoort uit ons schoeisel en betraden de tempel. Na enig zoeken vonden we de trap naar boven. Soms is de trap moeilijk te vinden. Er zijn in de tempels vaak nissen en de kunst is om de nis te vinden die ook de trap verbergt die naar boven leidt. Meestal zijn het twee linker of twee rechter bochten. Als je in...
Continue reading...
