Columns

De vuurmeester

Hij leunde tegen het hek. De ‘New Forest’ stond op vijftig centimeter afstand en keek hem met lome ogen aan. Dichter bij elkaar waren ze nog niet gekomen in de tien minuten dat hij tegen het hek leunde. Het was fijn dat de ‘New Forest’ al zo dichtbij was gekomen. Eerst stond hij samen met de ‘IJslander’ midden in de weide en leek het alsof hij sliep. Het achterbeen gebogen en hangend in de heup. Op het roepen van de man kwam hij naar het hek gesjokt. Tot op vijftig centimeter. Meer niet. Wat de man ook probeerde, het gat...

Continue reading...

M(ei)

Ze zijn in een doos over het toegangshek gezet; althans zo luidt het verhaal. Ze heten Tok en Tokkie (niet mijn keuze, maar het dekt de lading) en scharrelen sindsdien over het terrein op zoek naar eten en plekken om hun eieren te verstoppen als ware het Pasen. Op dit moment legt Tokkie haar eitjes bij ons. En ze zijn me toch lekker. Het is rond ons huis nu ook een stuk rustiger geworden. Tot voor kort kwamen ze om een uur of zeven tokken en kukelen totdat we hen hun dagelijkse maaltijd hadden gegeven, buikten nog een uurtje uit...

Continue reading...

De erfenis van oom Didi

Angelo en ik mochten bij het afscheid van oom Didi, samen met zijn kinderen en kleinkinderen, zijn kist de kerk in begeleiden. Een hele eer, want we namen niet alleen afscheid van een lieve man, maar ook namen we afscheid van de laatste Krancher van zijn generatie. Oom Didi werd negenentachtig jaar oud. Velen zouden daarvoor tekenen, maar hijzelf vond negentig een nog mooiere leeftijd en daar is natuurlijk wat voor te zeggen. Negentig klinkt inderdaad mooier. Hij heeft die leeftijd jammer genoeg niet mogen halen. Als je niet beter wist zou je denken dat hij van ouderdom is overleden,...

Continue reading...

De Passiebloem

Bij ons in de tuin, links van de grote poort, bloeide een struik vol schitterende Passiebloemen. Natuurlijk wist ik al dat het een prachtige bloem was, maar ik heb er nog nooit zo goed naar gekeken als vandaag. Het is eind augustus en ondanks dat er in onze tuin nog steeds veel bloemen staan, zie je de passiebloem afscheid nemen. Ik keek dus met extra aandacht naar de Passiebloem. Een bloem die met verschillende vormen en kleuren uit laag op laag is opgebouwd. De naam Passiebloem (Passiflora) is afkomstig uit het christendom en verwijst naar het lijden van Christus. Ik...

Continue reading...

Dag Petra

Zondagochtend 11 augustus om elf uur voeren Hitty en ik de haven van IJmuiden uit op de ‘Koningin Emma’. Aan boord waren familieleden en vrienden van Petra, Louis en Michel. Het was een tocht van een half uur heen en een half uur terug. De traditie bij de Koninklijke Marine is dat op de heenvaart de vlag halfstok hangt en op de terugvaart in top wappert. In de periode tussen de heen- en terugvaart namen Louis, Michel en de familie en vrienden, afscheid van hun lieve Petra. Ze namen afscheid op een manier zoals Petra dat had gewild. Ze voelde...

Continue reading...