Na heerlijk te hebben ontbeten in ‘The Treehouse’ liepen we terug naar ‘The New Arena’, ons Balinese thuis ver van huis. Vanaf het restaurant is het linksaf, de steeg door en daarna rechtsaf. Lekker dichtbij. Dichtbij genoeg om mijn eerste kop koffie van de dag voor uit te stellen. Gewoonlijk moet ik eerst een kop koffie hebben en dan kan ik als een raket van start. Vroeger werd daarbij een peuk opgestoken, maar sinds de werkzaamheden aan mijn arteriën laat ik dat maar. Het waren toch m’n arteriën? Of waren het m’n venen? Hoe zat het ook alweer? Volgens mij...
Continue reading...Columns
Broodje paling
Wanneer Hitty terug komt van de markt en voor mij een broodje paling meeneemt, moet ik steevast aan Harderwijk denken. En als ik aan Harderwijk denk, dan denk ik aan Alie; voor mijn gevoel toen het mooiste meisje van Harderwijk en omstreken. Ik ontmoette haar zesendertig jaar geleden in een discotheek in Harderwijk. De naam van de discotheek is me ontschoten en is ook niet zo belangrijk. Ik was er op stap met een paar vrienden en zag haar zitten. Een mooi blond meisje. Ze zat op een bank met een paar vriendinnen en ze waren druk met elkaar in...
Continue reading...Een speciaal moment
We waren weer eens terug op de Bromo, een vulkaan op Oost-Java. Het was alweer de vierde keer, maar het blijft nog steeds even boeiend. De Bromo is een nog actieve vulkaan. Nog steeds borrelt het in het hart en spuwt het z’n hete massa naar de oppervlakte. Rookpluimen geven al van ver aan dat hij nog steeds vol leven zit. De ongezonde zwavellucht komt je tegemoet wanneer je van boven in de krater kijkt. Deze keer maakten we ook een lange tocht door het gebied rond de krater. De dunne aardkorst heeft veel weg van een maanlandschap. Op sommige...
Continue reading...Gorilla’s in the Mist
Om kwart voor drie landde de Fokker-50 op het vliegveld van Ende, een kustplaats op het eiland Flores. Na een oponthoud van een dag konden we uiteindelijk toch vanaf Kupang (West-Timor) naar Ende vliegen. We hadden geluk. Er waren mensen die al drie dagen hadden gewacht voordat door de autoriteiten het sein veilig werd gegeven voor een landing op Ende. En nog was er toen we de kust van Flores naderden veel turbulentie en was de landing ruw en hard door de felle wind vanuit zee. Het was voor het eerst dat we in een Fokker-50 vlogen en het viel...
Continue reading...Oehala op West-Timor
We zaten in een hartstikke leuk hotel in SoE, een stadje op het eiland Timor. Om precies te zijn op West-Timor. Het was een laagbouw hotel, met een heerlijk grote tuin. Via een korte oprijlaan kwam je bij de entree van het hotel. Het was verrassend om een hotel met die uitstraling in deze stad tegen te komen. De prijzen van de kamers waren voor locale begrippen erg hoog, maar naar onze normen waren ze alleszins redelijk. Vroeger zouden we daar trouwens wel anders over hebben gedacht. Vijfentwintig jaar geleden waren we ook in de buurt, maar toen hadden we...
Continue reading...
