Kijkend naar al het fraais aan de rand van het zwembad neem ik een slok van m’n biertje. Bintang uiteraard. Ik zie Hitty opstaan van haar ligbed, waarna ze zich via de rand van het zwembad in het water laat glijden. Ze gaat haar baantjes trekken. Haar spekjes wegwerken.
Ik zou dat ook moeten gaan doen maar m’n aard zit me dwars. Godsamme wat hebben we een goede deal gedaan met dit hotel. An office with a view! I can only say: “Thank You God!” Wat een mooi leven! Die rode bikini staat haar trouwens goed. Denemarken? Zweden?
In de hoek van het zwembad staat een beeld van een fraaie Balinese met een kruik in haar arm. Uit de kruik komt een straal water. Het is een groot beeld. Meer dan manshoog. Op de schouders van de fraaie Balinese staat een blonde jongeman. Z’n vriend maakt een foto, terwijl de jongeman met een achterwaartse salto de schouders van de fraaie Balinese verlaat. Hierna klimt de vriend op het beeld en salto’t eraf. Onderwijl springt het blondje met de rode bikini in het zwembad. Ze maakt deel uit van een groepje van drie. Ruwweg in te delen in de kleuren rood, wit en blauw. Het zal toch niet?
Iets verderop zit een iets te dikke jongeman. Van achter z’n zonnebril neemt hij de driekleur op. Met oog voor detail. Hij is zichtbaar teleurgesteld als de drie jongedames vertrekken, maar is direct weer opgelucht als een ander zeer fraai gevormd meisje zich op één van de ligbedden neervlijt.
Met een luide plons duikt de volgende van de schouders van de fraai gevormde Balinese. Hoe lang kan ze dit volhouden? En de hoeveelste knul is het die haar krachten test? Ze springen en duikelen dat het een lieve lust is, maar ik heb nog geen meisje in vervoering zien opkijken. Onder aan m’n balkon hoor ik het vette Engelse accent van een voormalige Oostblokker, die probeert de aandacht van een paar meisjes te trekken. Het lijkt alsof hij een monoloog afsteekt. Een eentonige aaneenschakeling van Engelse woorden. Met een vet accent ratelt hij aan één stuk door. Hij klinkt absoluut niet onaardig hoor. Wel eentonig.
Hoe lang kan die fraaie Balinese de extra last dragen? Weer duikelt een jongeling van haar schouders. Wanneer zal ze de kruik loslaten? Vanuit m’n ooghoek zie ik Hitty opstaan en zich aankleden. Ze komt naar boven. Het is vrijdag… dus tijd voor de vrijdagmiddag borrel.
Het was weer een heerlijke ‘lazy day at the office’.
Ron Krancher
Copyright © by Ronald E. Krancher (Scribent/Anthropologist/Non-Western Sociologist) Bali, February 2009.
