Vandaag vlogen we met Merpati van Labuan Bajo op Flores naar Denpasar op Bali. We gaan straks de paus schrijven dat we getuige zijn geweest van een wonder. Merpati had maar dertig minuten vertraging en zelfs de paus zal moeten toegeven dat er dan sprake is van een mirakel.We vlogen met een Xian MA-60, een tweemotorig vliegtuig uitgerust met een turboprop. Er staat zestig achter de naam M(odern)A(rt), maar er zijn maar zesenvijftig stoelen. De naam Xian zegt het al; het is een vliegtuig van Chinese makelij. Maar het toestel is wel uitgerust met twee Pratt and Whitney motoren, die ons neuriënd naar Bali brachten.
Op Flores, een eiland in de Oost-Indonesische Archipel, hadden we al met hem kennis gemaakt. Nou ja kennis gemaakt. Wij zeiden goedemorgen en hij bromde iets terug. Dat was in Ruteng. Hij sliep samen met een lange vent en een klein zwartharig vrouwtje in hetzelfde hotel waar wij sliepen. Later kwamen we ze nog een keer tegen toen we snorkelden bij een klein onbewoond eiland. Wij hadden daar al een uurtje rond gedreven boven het rif met nog grote bedden levend koraal (wonder nummer twee), wuivende anemonen en heel veel uitbundig gekleurde vissen. Hij, een klein te dik jong kereltje, liep daar plotseling ook rond met de lange vent en het kleine zwartharige vrouwtje. Zij droeg een breed gerande, het grootste gedeelte van haar gezicht bedekkende Coco Chanel hoed. Daaronder droeg ze een piepkleine bikini, die nauwelijks haar kleine borsten wist te verbergen en in haar hand hield ze een stuk koraal dat ze ergens had gevonden of ergens had afgebroken. Op ons ‘goedemiddag’ antwoordde zij ook ‘goedemiddag’. Niet overdreven uitbundig, maar wel verstaanbaar en vriendelijk. Het kleine dikke kereltje bromde naar ons en de grote vent zweeg.
Vandaag zaten ze net als wij te wachten op vlucht 6551 naar Denpasar. Ze zaten tegenover ons en keken gedrieën wat chagrijnig het vertrekhalletje van Labuan Bajo rond. Omdat ze heel laat binnenliepen ging ik er vanuit dat ze de vlucht van twaalf uur met TransNusa zouden nemen, maar dat bleek niet zo te zijn. Samen met ons waren ze getuige van het eerste wonder en stapten ook op vlucht 6551. Op elk van de zesenvijftig stoelen hadden ze kunnen zitten, maar uitgerekend het ‘vrolijke’ tweetal kwam op de stoelen achter ons te zitten. Zij zat vier rijen voor ons. Ver genoeg verwijderd van haar reisgenoten.
De lange vent zat het grootste gedeelte van de vlucht zenuwachtig met een pen te spelen. Klik-klik, klik-klik, klik-klik, klik-klik en de kleine dikkerd lag onderuit gezakt met zijn knieën tegen de rugleuning van mijn stoel. Eerst wilde ik er iets van zeggen, maar ik bedacht me op tijd dat het eigenlijk geen conflict waard was. Dit was vlucht twaalf van de vijftien van deze reis en op bijna elke vlucht was wel iemand geweest die afwijkend gedrag had vertoond. De lange zwijgende vent met de klik-klik tic leek me wel rijp voor een lobotomie en de kleine dikkerd met de ‘van der Sloot kop’ leek me een toekomstige bajesklant. Iedere keer wanneer ik me tijdens de vlucht weer begon op te winden zong het in mijn hoofd: “Mamma, just killed a man. Put a gun against his head, pulled the trigger now he’s dead. Mamma, life has just begun and now I’m gonna throw it all away.” Dankzij Queen bleef ik rustig en pelde ik in gedachten de schedel van de zwijgende vent met de klik-klik tic en pompte daarna, onder begeleiding van Queen, een dum- dum kogel in de schedel van de kleine dikkerd met de ‘van der Sloot kop’. Op deze manier wist ik mijn moordneigingen te bedwingen.
Pas toen we ons plakje cake, droge bolletje en bekertje water hadden genuttigd (zijn tafeltje was uitgeklapt dus hij kon zijn knieën daar even niet kwijt) kon ik de leuning van mijn stoel naar achter klappen en even genieten van de vlucht, zonder de tekst van het nummer van Queen in mijn hoofd. Achterover hangend hoorde ik ze met elkaar praten. Het was geen Spaans en ook geen Portugees. Het was iets daar tussenin. Ze kunnen daarom alleen maar afkomstig zijn uit het gebied Extremadura op het Iberisch Schiereiland; een plek waar al jaren door mijn collega antropologen en archeologen wordt gezocht naar de Cro Magnon, de missing link tussen de Australopithicus en de Homo Habilis. Ik weet zeker dat ík hem heb gevonden. Twee zelfs! Ze vlogen mee met vlucht 6551 van Merpati.
Ron Krancher
Copyright © by Ronald E. Krancher (Scribent/Writer/Anthropologist/Non-Western Sociologist) Legian, Bali. March 24, 2012.
