Z’n handen kneedden m’n rugspieren. Langzaam volgden z’n duimen m’n ruggengraat. Elke wervel en elke spier kreeg een beurt. De ‘tukang pidjit’, de masseur nam m’n vermoeide lijf grondig onderhanden. Ik lag in m’n blote kont op een massagetafel in Bandung. Terwijl m’n rug onder handen werd genomen dacht ik aan de andere keren dat ik in Indonesië was gemasseerd.
De eerste keer was op het strand van Bali, door Agung; een oudere vrouw. Na afloop werden we met notenolie ingesmeerd en bakten we ons af in de zon. Terugreizend naar Nederland begon in het vliegtuig onze nieuwe bronzen huid helaas al te barsten.
De tweede keer dat ik me liet masseren was in Jakarta. Het was toen trouwens niet eens de bedoeling dat ik bij een masseuse terecht zou komen. Een vriend had me meegetroond en voor ik het wist werd ik door een mollig meisje onderhanden genomen. Toen ze me vroeg om me om te keren en op m’n rug te gaan liggen, zag ik dat ze al haar kleren had uitgetrokken. Druppels zweet lagen op haar borsten. Haar ietwat bolle buik zwoegde op en neer terwijl ze m’n spieren kneedde. Zonder schroom probeerde ze m’n slip uit te trekken.
De derde keer was in Pagandaran, aan de zuidkust van Java. We zaten voor onze kamer op het terras. Een jonge vrouw, met twee kinderen hangend aan haar rokken, vroeg of we gemasseerd wilden worden. De prijs die ze vroeg was redelijk. Ze begon met Hitty. Na driekwart uur kwam Hitty, lekker opgefrist, de slaapkamer uitgelopen. Hierna werd ik gemasseerd. Maar ook hier, alhoewel ik m’n slip aan had gehouden, kreeg ik de indruk dat de massage, op het juiste teken, verder kon gaan dan normaal. Ze masseerde de binnenkant van m’n dijen; haar vingers boven en haar duimen onder. Ze masseerde m’n dijen tot in m’n liezen. Met de bovenkant van haar handen schoof ze daarbij langs plekken waarvan Hitty vindt dat het voor andere vrouwen verboden terrein is. Dit herhaalde zich een paar keer. Blijkbaar gaf ik niet het juiste seintje, want plotseling stopte ze er mee en was de sessie afgelopen.
De masseur vroeg of ik me wilde omdraaien. Geduldig wachtte hij tot ik weer in positie lag. Z’n blinde ogen staarden naar de muur. Nu werd elk spiertje aan de voorkant van m’n lichaam onder handen genomen. Voorhoofd, schouders, borst, armen, handen, vingers. Nadat de bovenkant grondig was gekneed begon hij bij m’n tenen. Langzaam werd zo de onderkant van m’n lichaam onder handen genomen. Nog steeds staarden de blinde ogen naar de muur, terwijl de handen m’n lichaam aftastten. De door het vele lopen hard geworden spieren in m’n dijen werden door de vaardige handen weer losgewerkt. Met z’n linkerhand omvatte hij een lichaamsdeel waarvan Hitty vindt dat anderen er vanaf moeten blijven. Terwijl hij zich voorover boog… sprong ik in gepaste paniek van tafel.
Ron Krancher
Copyright © Ronald E. Krancher (Scribent/Anthropologist/Non-Western Sociologist) Weesp 1998
😀 hahahaha, ja je maakt wat mee he!
Als ik soortgelijke verhalen vertel aan Liesbeth dan krijg ik te horen dat ik naief ben.. 😉
Enige zelfspot is me gelukkig niet vreemd, Maurice.:)
HaHaHa. Ron, het schrijven gaat je steeds beter af, het wordt zelfs spannender. Ik hoop dat er nog veel van dit soort verhalen in je kop zitten, dan heb ik tenminste nog wat ontspannende leesmomenten. Erg leuk. Ik heb zelf ook iets raars meegemaakt, maar dat vertel ik je zelf nog wel eens een keer,ik ben blij, dat ik niet alleen, zo naief was.
Ik ben héél benieuwd, Annie.
Heb het genot van Kerokan mogen beleven. Betekenis in mijn Kamus blijkt roskammen te zijn. En dat was het ook met een munt werd mijn rug bewerkt. Heb het met een handdoek in mijn mond ondergaan. Gillen was geen optie. 2 meter van me vandaan lag het volgende slachtoffer te boeren en zuchten.
De masuk angin was bij haar al begonnen. Maar het werkt wel. Ik denk als de zwelling is verdwenen mijn rug een stuk beter aanvoelt. In ieder geval hoop ik dat.
Liefs.
Ik moest m’n vader altijd ‘kerok-ken’. Inderdaad met een grote knoop. Eerst insmeren met dampo en daarna diep rode strepen over de breedte van de rug trekken.