Opa Sell haatte katten. Hij doodde ze ook. Hij doodde ze met één zwaai.
Opa Sell had kanaries. Prachtige zangers. Waterslagers. Hij haatte katten. Ze wisten vaak de kooi binnen te dringen en de kanaries te verorberen. Daarom haatte hij ze. Althans, dat denk ik.
Mijn opa Paul had ook kanaries, maar hij kon het niet aanzien dat opa Sell de katten doodde. Met één zwaai… pàts! En wanneer opa Paul tegen zijn schoonvader zei dat hij niet zo met katten moest omgaan, riep opa Sell: “Weg… weg jij! Donnerwetter!”
Samen met oma Toeminah woonde opa Sell in een huis aan de Poerwakartaweg, in Batavia. Tegenover het huis van opa Paul en oma Em. Oma Toeminah had TBC en oma Em moest voorkomen dat ze stikte. Ze haalde daarom met haar vingers de ‘troep’ uit haar keel. Toch stierf oma Toeminah aan de ziekte. Ze werd niet oud.
Opa Sell kreeg een hersenbloeding. Misschien dat hij daarom soms rare dingen deed, zoals bijvoorbeeld zomaar z’n wandelstok tussen de wielen van een passerende fietser stekend. Ben benieuwd naar wat er op dat moment in z’n hoofd omging. En ik denk dat ik weet wat hij zou hebben gezegd als hij had gehoord dat ik vier katten had.
“Weg… weg jij! Donnerwetter!”
Ron Krancher
Copyright © by Ronald E. Krancher (Scribent/Anthropologist/Non-Western Sociologist) January 2009