Kepala Dingin

In 1984 had ik een interview met oma Em Kouthoofd-Sell en tante Yola Kouthoofd. We spraken over het Indonesië uit oma’s jeugd en bekeken ook enkele foto’s. Op één van de foto’s staat een Indonesische jongen. Het bleek dat deze Indonesische jongen de pleegzoon was van Melanie van Maldegem. De leeftijd van de jongen op de foto schat ik op 10 á 11 jaar. Hij staat op een studiofoto uit pakweg het jaar 1910. In een bootje, met een vlag in z’n hand, samen met tante Diet, tante Niet en Paul Alexander jr. Hij is dus hun pleegbroertje. We weten maar weinig van hem. Ja, oma vertelde me dat hij Iskander heette. En ook dat hij Koudhooft heette. Verder weet ik niets meer over hem te vertellen. Waarom werd hij het pleegkind van Melanie? Wat is er verder van hem geworden? Wie het weet mag het zeggen!

Iskander Kouthoofd

 

In ieder geval heette hij Iskander Koudhooft. Niet Kouthoofd, maar Koudhooft. Dit, om toch het verschil van geboorte aan te geven.

Vaak als iemand zich voorstelt als Kouthoofd, wordt daarbij de grap gemaakt van het vertalen van de naam in het Indonesisch. Dus Kouthoofd wordt daarbij vertaald in Kepala Dingin. Klinkt leuk en grappig, maar helaas niet correct. Het zou moeten zijn: Kepala Ramah Pertoetoeran. Dat laatste betekent zoiets als: gemeenzaam en gezellig praten. Want kouten is gemeenzaam en gezellig praten. Dus geen Kepala Dingin, maar Kepala Ramah Pertoetoeran!

En Iskander dan?  Iskander heette, o ironie, Kepala Dingin. Waarom hij wel? Zijn naam wordt gespeld als Koud met een d. Dingin klopt dus. Maar hooft met een t dan? In het oud-Hollands werd hooft met een t gespeld en niet met een d. Interessant hè!

Blijft het feit dat ik verder niets kan vertellen over Iskander Koudhooft, de enige echte Kepala Dingin!

Ron Krancher

Copyright © by Ronald E. Krancher (Scribent/Anthropologist/Non-Western Sociologist) Weesp 2008