Op een gehuurde motorfiets verkenden we de omgeving van Goa. Rondtoeren met eigen vervoer is een prettige manier om dit gedeelte van India te ontdekken. We hadden de motorfiets voor een maand gehuurd en waren in één klap af van het dagelijkse gedonder met de taxichauffeurs. Behalve de vele leuke stranden valt er ook in het binnenland het nodige te zien. Er zijn leuke kleine dorpjes die door gezellige en rustige weggetjes met elkaar zijn verbonden.
Terugkerend van zo’n rondrit zagen we hem; de ‘King Cobra’. Althans we denken dat het een ‘King Cobra’ was. Nog nooit eerder zagen we een cobra die zo groot was. Op de hoek van het kruispunt wiegde hij heen en weer. Fier rechtop. Z’n kop naar links en rechts draaiend. De mensen stonden ver uit z’n buurt en keken met angstige gezichten toe hoe enkele mannen met dikke stokken de slang te lijf gingen. Ze sloegen met de stokken op de koning in en bij iedere slag gilden de mensen het uit.
De redelijk uit de kluiten gewassen koning bevond zich duidelijk op de verkeerde tijd, op de verkeerde plaats. Misschien was hij ergens achter een mand met fruit in slaap gevallen en wakker geschrokken toen de mand werd verzet. In ieder geval wachtte hem een pijnlijke dood. Een dood, een koning onwaardig.
De mannen bleven meppen totdat de cobra niet meer bewoog. Met z’n stok prikte één van hen in de slang. En toen het duidelijk werd dat hij dood was dromden de mensen zich rond zijn lijk en verbaasden zich over z’n omvang.
Voorzichtig controleerden de marktkooplui de andere manden en dozen. Je weet het maar nooit. Had de slang een nest? Een vriendje of vriendinnetje? Waarschijnlijk wel, want per slot van rekening geldt ook hier: ‘The King is dead, long live the King!’
Ron Krancher
Copyright © by Ronald E. Krancher (Scribent/Anthropologist/Sociologist of Non-Western Societies) Weesp, March 2007.
