Kopi Luwak D-Day

Het is zondag. De dag van de waarheid. Vandaag gaan we de kopi Luwak proeven die Ed eerder deze week meenam. Voor deze kaviaar onder de koffie moet je de tijd nemen. Dus kozen we voor de zondag.

Het toeval wil (en nee, het is geen sterke koffie verhaal) dat de bedienden van Ed en Nan deze week een jonge luwak hebben gevangen. Misschien wel een jong van de luwak die de tuin overstak. Zo konden we het dier ook ‘ns van dichtbij bekijken. Ze gaan het jong voor honderdduizend verkopen. Roepia’s wel te verstaan.

Eerst werd de koffie in de mok geschud. De geur die zich in de mok verzamelde was ontegenzeggelijk de geur van koffie. Op het op de bodem van de beker liggende bruine goedje werd honderdzestig cc warm water gegoten. De geur van de koffie vulde nu de keuken. Heerlijk. Natuurlijk hadden we niet de strontlucht van een civetkat verwacht, maar dat de bruine, bijna zwarte vloeistof zo sterk naar koffie zou geuren was, in ieder geval voor mij, toch verrassend.

De koffie wordt als kopi tubruk gezet en moet dus bezinken. We moesten dus nog even geduld hebben. Ondertussen begonnen we aan het gebak dat Nan en Hit bij de Holland Bakery hadden gekocht. Het gebak was wel lekker, maar ook heel vet en de windmolen die hoog boven de ‘bakery’ uittorent is tegelijk ook het enige Hollandse eraan.

Met kleine slokjes dronken we de kopi luwak. Net als een wijnproever liet ik de koffie m’n mond rondgaan. En net als bij het proeven van wijn blijkt het dat ik er geen verstand van heb. Ik beschrijf het dus maar zoals ik het proefde. We dronken hem zonder suiker. We wilden hem puur. De smaak is sterk, maar tegelijk ook zacht. Aanwezig, maar niet zo bitter als de meeste koffie’s. Ik heb niet genoeg verstand van koffie om te kunnen zeggen of het smaakt naar Arabica of juist meer naar Robusta. Of wellicht naar een melange van deze twee. Dat laat ik aan de echte kenners als Robbert over. Ik, vind het gewoon erg lekkere koffie.

Ron Krancher

Copyright © by Ronald E. Krancher (Scribent/Athropologist/Non-Western Sociologist) Jakarta, February 2009