Er was nauwelijks wind
Dit stukje schreef ik oktober 2009, naar aanleiding van een van de bezoekjes die we wekelijks brachten aan tante Yola Kouthoofd. Ze lag in ‘het Zonnehuis’ een verpleeghuis in Amstelveen. “Dag tante, hoe gaat het nu met u?” Zoals gewoonlijk werden we weer met een glimlach begroet. Alleen was het deze keer een nauwelijks waarneembare. We waren bij tante Yola op bezoek en toen bleek dat ze al een paar dagen koorts had. Ze lag in bed en zag er slecht uit. Ze had rode wangen van de koorts en haar voorhoofd gloeide. Nauwelijks verstaanbaar zei ze met een trillende...
Continue reading...De vuurmeester
Hij leunde tegen het hek. De ‘New Forest’ stond op vijftig centimeter afstand en keek hem met lome ogen aan. Dichter bij elkaar waren ze nog niet gekomen in de tien minuten dat hij tegen het hek leunde. Het was fijn dat de ‘New Forest’ al zo dichtbij was gekomen. Eerst stond hij samen met de ‘IJslander’ midden in de weide en leek het alsof hij sliep. Het achterbeen gebogen en hangend in de heup. Op het roepen van de man kwam hij naar het hek gesjokt. Tot op vijftig centimeter. Meer niet. Wat de man ook probeerde, het gat...
Continue reading...M(ei)
Ze zijn in een doos over het toegangshek gezet; althans zo luidt het verhaal. Ze heten Tok en Tokkie (niet mijn keuze, maar het dekt de lading) en scharrelen sindsdien over het terrein op zoek naar eten en plekken om hun eieren te verstoppen als ware het Pasen. Op dit moment legt Tokkie haar eitjes bij ons. En ze zijn me toch lekker. Het is rond ons huis nu ook een stuk rustiger geworden. Tot voor kort kwamen ze om een uur of zeven tokken en kukelen totdat we hen hun dagelijkse maaltijd hadden gegeven, buikten nog een uurtje uit...
Continue reading...De erfenis van oom Didi
Angelo en ik mochten bij het afscheid van oom Didi, samen met zijn kinderen en kleinkinderen, zijn kist de kerk in begeleiden. Een hele eer, want we namen niet alleen afscheid van een lieve man, maar ook namen we afscheid van de laatste Krancher van zijn generatie. Oom Didi werd negenentachtig jaar oud. Velen zouden daarvoor tekenen, maar hijzelf vond negentig een nog mooiere leeftijd en daar is natuurlijk wat voor te zeggen. Negentig klinkt inderdaad mooier. Hij heeft die leeftijd jammer genoeg niet mogen halen. Als je niet beter wist zou je denken dat hij van ouderdom is overleden,...
Continue reading...
