Het was in 1983 dat we voor het eerst Bali bezochten. We begonnen onze reis in Jakarta en trokken over Java naar het tropische eiland waar velen ook nu nog van dromen, want regelmatig hoor je nog zeggen: Als we met pensioen zijn gaan we naar Bali. Die eerste keer volgden we ongeveer dezelfde route als de meeste rugzakreizigers bij het eerste bezoek aan Indonesië. Nog steeds is het de meest voor de hand liggende route die door ‘nieuwelingen’ wordt gevolgd om een stukje van Java te kunnen zien en daarna te genieten van een welverdiende zonvakantie op Bali. Alles...
Continue reading...Bali
Hai
Na heerlijk te hebben ontbeten in ‘The Treehouse’ liepen we terug naar ‘The New Arena’, ons Balinese thuis ver van huis. Vanaf het restaurant is het linksaf, de steeg door en daarna rechtsaf. Lekker dichtbij. Dichtbij genoeg om mijn eerste kop koffie van de dag voor uit te stellen. Gewoonlijk moet ik eerst een kop koffie hebben en dan kan ik als een raket van start. Vroeger werd daarbij een peuk opgestoken, maar sinds de werkzaamheden aan mijn arteriën laat ik dat maar. Het waren toch m’n arteriën? Of waren het m’n venen? Hoe zat het ook alweer? Volgens mij...
Continue reading...De Herder
De kudde werd geleid door de herder. Hij leidde ze naar grazige weiden en zorgde er voor dat ze weer heelhuids thuiskwamen. Hij nam ze onder zijn hoede. Bij hem waren ze veilig. Hij hield vol trouwe de wacht en hoorde engelen zingen. We zijn graag op Bali. Ondanks dat het strand in februari en begin maart wel eens extra vies kan zijn omdat de landinwaarts waaiende wind de via de riolen in zee gestroomde troep (meestal plastic zakken en ook wat andere vage dingen waarvan we de oorsprong niet willen kennen) weer terug voert naar de stranden. We zijn...
Continue reading...De zee zweeg
Ik heb me altijd verbonden gevoeld met de zee. Op het terrein van haat en liefde; dat dan wel. De zee fascineert me. Net als vele anderen kan ook ik genieten van het ruizen van de branding en van het bulderen van een aanrollende golf die daarna kapot slaat op het strand. Nog mooier en gewelddadiger is het wanneer een golf uit elkaar spat tegen een rotswand. Basalt of krijt; het is me om het even. Gewoon aan komen rollen als golf nummer negen. Aan kracht opgebouwd door de golven nummers één tot en met acht. Kapotslaand op de rotsen...
Continue reading...Hazes op Bali
Ik zat aan de bar in een pub in Kuta. Na een fikse strandwandeling was ik de hete Bali-zon ontvlucht en had mezelf een versnapering aangeboden. Ik had een lekkere koude bier Bintang besteld en speurde de bar langs naar wie de andere ‘het is half twaalf, het is tijd voor een biertje’ zuipers waren. Uit de speakers van de duidelijk door een Hollander gerunde bar, klonk de stem van André Hazes, met: “Ik zit hier heel alleen kerstfeest te vieren”. Lariekoek. Tegen de bar leunden nog zeker tien andere zuipers die, zo leek het, al veel eerder waren begonnen...
Continue reading...