Familie

Kepala Dingin

In 1984 had ik een interview met oma Em Kouthoofd-Sell en tante Yola Kouthoofd. We spraken over het Indonesië uit oma’s jeugd en bekeken ook enkele foto’s. Op één van de foto’s staat een Indonesische jongen. Het bleek dat deze Indonesische jongen de pleegzoon was van Melanie van Maldegem. De leeftijd van de jongen op de foto schat ik op 10 á 11 jaar. Hij staat op een studiofoto uit pakweg het jaar 1910. In een bootje, met een vlag in z’n hand, samen met tante Diet, tante Niet en Paul Alexander jr. Hij is dus hun pleegbroertje. We weten...

Continue reading...

Oma’s rijm

“Bengawan Solo, riwayatmoe ini sedari doeloe djadi perhatian insani Moesim kemarau, tak seberapa airmoe Di moesim hoedjan air meloeap sampai djaoeh…” Bijna elk weekend gingen we naar de Schaapherderstraat 9 (hs). Daar woonden opa en oma Kouthoofd, tante Yola en opa en oma König (opa’s zuster Dietje en haar echtgenoot Anton). De Schaapherderstraat 9 (hs), Amsterdam Nieuw-West. Vlakbij de kolenkit. Een groot deel van m’n leven speelde zich daar af. Bijna elk weekend naar opa en oma. Het was er gezellig. Ik tenminste heb me daar altijd prettig gevoeld. Opa kon erg streng zijn, maar om één of andere reden kwam ik...

Continue reading...

Ver van familie

We zijn gisteren naar de film geweest. De persvoorstelling van Ver van Familie, een speelfilm van Marion Bloem. We hadden het geluk dat we daarbij mochten aanschuiven. VER VAN FAMILIE Een mooie film. En meer dan dat! Een film die er voor zorgt dat je over je jeugd, je naasten, over gisteren, morgen en over al die familie geheimen nadenkt. Normaal gesproken doen films me niet zo veel. Te veel dialogen of te veel actie. Maar, bij deze film voelde ik me thuis. Ik herkende dingen uit m’n jeugd. Ik herkende de karakters. Ik heb de gehele film uitgezeten zonder morren! Geloof me, dat is goed! Mijn afstudeerscriptie was:...

Continue reading...

Elvis

Dinerend met onze Thaise vriend Man bespraken we zijn relatie met het Thaise koningshuis. Het bleek dat Man en zijn vrouw Phum regelmatig contact hebben met de kroonprinses. Dat contact ontstond toen ze samenwerkten in een ‘Goede Doelen Organisatie’. Tijdens dat gesprekje kwamen we er achter dat de wereld inderdaad maar heel klein is. Pierre, onze in Thailand wonende Brabantse vriend van Friese origine, meldde tussen neus en lippen door dat hij een keer de kapitein was geweest op het jacht van de oudste zoon van koning Bhumipol. Tijdens die trip werd Pierre, als kapitein zijnde, met alle egards behandeld. We...

Continue reading...

Mijn vader

Het is alweer vijf jaar geleden dat de laatste Tromp-reünie werd gehouden. Zonder mijn vader en zonder de heer Van der Meer Mohr. Helaas waren beiden reeds overleden. Mevrouw Van der Meer Mohr organiseerde deze laatste reünie van de Oud-Trompers. Niet alleen pa en de Schout-bij-nacht ontbraken. Velen waren al ziek of overleden, waardoor het aantal deelnemers snel afnam. Als we aankwamen stond de heer Van der Meer Mohr ons, samen met zijn vrouw op te wachten. Pa en ik kregen dan altijd een stevige hand van de ‘kleine admiraal’ (zijn bijnaam, want hij was inderdaad klein van stuk). Ma...

Continue reading...