Familie

Rudy kwam bij me aan de eettafel zitten. Hij zette een bakje water neer en had twee bonen in z’n geopende hand. Hij legde de twee bonen in het water en legde me uit dat de bonen zich in het water zouden gaan openen. Zoals een mosseltje. En inderdaad, langzaam openden de twee bonen zich. Voordat u denkt: “Wat een fantastische truc,” moet ik wel even het enthousiasme temmen. Dat was niet de truc. Het was de prelude tot het volgende gezondheidsverhaal. “Ron, dit zijn petehbonen. Die moet je op het eind meekoken in de sambal-goreng-boontjes. Het is heel gezond...

“Hier, Ron. Een cadeautje.” Verbaasd nam ik het pakje van Art aan. Ik was nog lang niet jarig en ook had ik geen buitengewone prestatie geleverd om een cadeautje te hebben verdiend. Nieuwsgierig opende ik het pakje. “Waar heb ik dit aan te danken?” Hij haalde zijn schouders op en zei: “Zomaar. We zagen het in de winkel en dachten dat het wel iets voor jou was.” Vol verwachting keek hij toe terwijl ik het pakpapier verwijderde. Het was een doosje met daarin een ‘lekker geurtje’. Een after shave om precies te zijn. Ik opende het flesje en deed wat...

We hadden in Jakarta een Anklung bemachtigd voor de muzikaal zeer getalenteerde familie Chua en die net afgeleverd bij Sam, die eigenlijk geen Sam heet. De Chua’s zijn niet alleen muzikaal zeer getalenteerd. Het lijkt erop dat binnen dit gezin studeren geen opgave is, maar meer een vorm van plezierig de dag doorkomen. In ieder geval was het leuk om een nieuw tropisch geluid toe te voegen aan hun reeds imposante instrumentarium. Sam, die zichzelf terecht a-muzikaal en a-ritmisch noemt, heeft geheel andere gaven. Sam is een ‘ontwikkelaar’. Hij ontwikkelde onder andere een fast-food-restaurant en een chili-fabriek en zorgt voor...