Vandaag vlogen we met Merpati van Labuan Bajo op Flores naar Denpasar op Bali. We gaan straks de paus schrijven dat we getuige zijn geweest van een wonder. Merpati had maar dertig minuten vertraging en zelfs de paus zal moeten toegeven dat er dan sprake is van een mirakel.We vlogen met een Xian MA-60, een tweemotorig vliegtuig uitgerust met een turboprop. Er staat zestig achter de naam M(odern)A(rt), maar er zijn maar zesenvijftig stoelen. De naam Xian zegt het al; het is een vliegtuig van Chinese makelij. Maar het toestel is wel uitgerust met twee Pratt and Whitney motoren, die...
Continue reading...Flores
Gorilla’s in the Mist
Om kwart voor drie landde de Fokker-50 op het vliegveld van Ende, een kustplaats op het eiland Flores. Na een oponthoud van een dag konden we uiteindelijk toch vanaf Kupang (West-Timor) naar Ende vliegen. We hadden geluk. Er waren mensen die al drie dagen hadden gewacht voordat door de autoriteiten het sein veilig werd gegeven voor een landing op Ende. En nog was er toen we de kust van Flores naderden veel turbulentie en was de landing ruw en hard door de felle wind vanuit zee. Het was voor het eerst dat we in een Fokker-50 vlogen en het viel...
Continue reading...Guna guna op Lembata
In Oost-Nusatenggara liggen de Solor en Alor archipellen. Het gebied begint ten oosten van Flores, bij de eilanden Solor en Lembata. Het volgende verhaal hoorden we van een Nederlandse reiziger die we op Flores tegenkwamen. Zelf hadden we geen tijd meer om naar Oost-Nusatenggara te gaan, maar dat gaat de komende jaren zeker een keer gebeuren. We zaten op Centraal Flores in een restaurantje in Moni, het dorp aan de voet van de vulkaan Kelimutu, het vertrekpunt naar de drie gekleurde meren op de top van de vulkaan. Die ochtend hadden we een trip naar de top gemaakt en toen...
Continue reading...De Ranaka
De zon ging onder in de baai van Labuan Bajo. Het was adembenemend mooi. Oranje en rode slierten begeleidden hem de zee in. Het was het eerste cadeau dat Flores ons te bieden had. Tijdens dit schouwspel raakten we in gesprek met een jonge Amerikaan. Hij vertelde ons over de vulkaan de Ranaka, die midden op het eiland lag. De vulkaan was net wakker geworden uit z’n eeuwenlange slaap. “Daar moet je naar toe”, zei hij. “Op je weg naar de top kom je bij een open plek, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op de werkende vulkaan.” Ietwat sceptisch,...
Continue reading...Hiiiiiih, hah!
“Hiiiiiih, hah!” gilde de ‘bushanger’ toen we hem passeerden. Z’n hand miste op een haar na het hoofd van de fietser. We konden in het voorbij gaan nog net z’n blonde haar met daaronder een rood aangelopen kop zien. Rood aangelopen door het bergop trappen. Gemarteld door de brandende zon. “Hiiiiiih, hah!” gilde de ‘bushanger’ en de mensen lachten. Ze lachten de fietser uit die eenzaam, onder de brandende zon, z’n weg zocht en in een enorme stofwolk door ons werd achtergelaten; bijna van z’n fiets geslagen door de ‘bushanger’, die al de kaartjes al geknipt had en zich nog...
Continue reading...