Indonesië

De omarming

Ze schoof een stukje op en propte haar dochtertje tussen haar linkerdij en de armleuning van de treinbank. Haar rechterdij kleefde door haar sarong heen tegen m’n blote, van het zweet glimmende dijbeen. Ik schaamde me dood. Stomkop. Een korte broek aantrekken terwijl je een treinreis gaat maken. Het was warm en benauwd in de coupé. Het was er minstens veertig graden Celsius. Ook m’n hemd was kletsnat. Kletsnat van het vocht dat vanuit m’n oksel richting haar dij liep. Naast me zat Ish (toen zes jaar oud). Tegenover haar zat Hitty en daarnaast zat de man van mijn natte...

Continue reading...

Cesar (2/2)

(vervolg) Luierend aan het zwembad voelde ik onrust ontstaan bij een deel van de vrouwelijke zonaanbidders. De hoofden draaiden zich naar de ingang van de tuin. Je zag plotseling platte buikjes ontstaan en borsten werden opgestoken. Ook ik keek naar de ingang, want ik wilde wel ‘ns weten welke macht in staat was zo’n directe verandering van het vrouwelijk lichaam te bewerkstelligen. Een boom van een kerel, met halflang krullend haar, was de binnentuin ingelopen. Op z’n rug droeg hij een kleine rugzak en onder z’n arm twee surfplanken. De dames reageerden alsof ze een Griekse god zagen. Wat een onzin! Nader onderzoek leerde...

Continue reading...

Cesar (1/2)

Heerlijk ontspannen lagen we aan de rand van het zwembad van Rose Guest House in Yogya. Yogyakarta is een rustpunt dat iedere reiziger wel  kent. Na inspannende zweterige weken of maanden rondreizen heb je gewoon behoefte om jezelf eens te laten verwennen. Yogya is zo’n ‘verwenplek’. Rose heet eigenlijk geen Rose maar Rini. Ze is de spil van het gezin en van het bedrijf. Ze runt de boel. Ze heeft een prima zakelijk inzicht en een goede kijk op mensen. De met hun geld en bezit ‘flashende’ patsers worden door haar met egards behandeld. Ze weet ze met stijl financieel een poot...

Continue reading...

De kalongs van Ngarai

Op onze reizen over het eiland Sumatra kwamen we regelmatig in Bukittinggi terecht. Een leuke overzichtelijke stad. Veel in de stad doet herinneren aan de Nederlands-Indische periode. Vooral in het hart van de stad wordt dat zichtbaar door de wit geschilderde klokkentoren die boven de huizen uitsteekt en al van een afstand zichtbaar is. Meestal logeerden we in een hotel dichtbij de dierentuin. Niet te duur maar wel gezellig. Meer een reizigershotelletje. Alleen niet zo ‘basic’ als in de beginperiode van ons reizen. Nu hoeven we financieel gezien niet meer een badkamer met een tiental anderen te delen. Maar er...

Continue reading...

Bloeddonor

Tijdens de natte moesson vallen ze bij bosjes uit de struiken en boren ze zich een weg door je kleren richting je bloed. Als je op tijd bent dan kan je zo’n beestje nog terugtrekken door je broek of blouse, maar meestal ben je al te laat. Dan hebben ze hun kop al door je vel geboord en zijn ze heel moeilijk los te krijgen. Er is wel een trucje voor met een plantenblad, maar dan moet je wel eerst goed bij het beestje kunnen komen. Meestal betekent dat het om de honderd meter je kleren uitdoen en het lichaam inspecteren. Dat is...

Continue reading...