De huis- tuin- en keuken woerd joeg haar door de tuin. Eerst over de volle lengte richting de grote poort en daarna weer terug tot aan onze Indische veranda. Vervolgens in en uit de vijver, onder de tuinbank door, door de kruidentuin en de rozentuin, en kreeg haar te pakken toen ze even uit moest hijgen en daarvoor, hoe dom kan je zijn als opgejaagd wild, het gazon had uitgekozen. Hij gaf haar geen kans om op adem te komen. Beet zich vast in haar nek, drukte haar met de snavel tegen het gras en bracht haar daarmee in de...
Continue reading...Krancher
De Slag in de Javazee
. . 27 februari 1942 DE SLAG IN DE JAVAZEE (voor mijn vader: Jan François Krancher) Vijfenzeventig jaar geleden diende mijn vader op de torpedobootjager Hr.Ms. Kortenaer, welke was toegevoegd aan de Combined Striking Force; het eskader dat was samengesteld om de Japanse opmars richting Java te stuiten. Direct vanaf het begin was het duidelijk dat de geallieerde vloot weinig kans zou maken tegen de Japanse overmacht en, naar later bleek, verrast werd door het bestaan van een nieuw dodelijk Japans precisiewapen, de lange-afstand-torpedo. Dit nieuwe type torpedo had een bereik van veertig kilometer (twintig kilometer verder reikend dan...
Continue reading...Er was nauwelijks wind
Dit stukje schreef ik oktober 2009, naar aanleiding van een van de bezoekjes die we wekelijks brachten aan tante Yola Kouthoofd. Ze lag in ‘het Zonnehuis’ een verpleeghuis in Amstelveen. “Dag tante, hoe gaat het nu met u?” Zoals gewoonlijk werden we weer met een glimlach begroet. Alleen was het deze keer een nauwelijks waarneembare. We waren bij tante Yola op bezoek en toen bleek dat ze al een paar dagen koorts had. Ze lag in bed en zag er slecht uit. Ze had rode wangen van de koorts en haar voorhoofd gloeide. Nauwelijks verstaanbaar zei ze met een trillende...
Continue reading...De erfenis van oom Didi
Angelo en ik mochten bij het afscheid van oom Didi, samen met zijn kinderen en kleinkinderen, zijn kist de kerk in begeleiden. Een hele eer, want we namen niet alleen afscheid van een lieve man, maar ook namen we afscheid van de laatste Krancher van zijn generatie. Oom Didi werd negenentachtig jaar oud. Velen zouden daarvoor tekenen, maar hijzelf vond negentig een nog mooiere leeftijd en daar is natuurlijk wat voor te zeggen. Negentig klinkt inderdaad mooier. Hij heeft die leeftijd jammer genoeg niet mogen halen. Als je niet beter wist zou je denken dat hij van ouderdom is overleden,...
Continue reading...In Memoriam: Pola Krancher-Kouthoofd
IN MEMORIAM Pola Emelie Krancher-Kouthoofd * 8 augustus 1927 † 23 juni 2010 (Rede in de H. Laurentiuskerk te Weesp op 30 juni 2010) Lieve mensen, Ik heet jullie welkom namens de kinderen en kleinkinderen van Pola. Fijn dat jullie hebben kunnen komen om met ons afscheid te nemen van onze moeder. Ik denk dat bijna iedereen die hier aanwezig is wel weet dat mamma in Nederlands-Indië is geboren. Om precies te zijn in Batavia. Mijn opa had een topbaan bij de PTT en het gezin had het goed. Men leidde een tamelijk onbezorgd leven. Natuurlijk waren er, net als...
Continue reading...
