Sumatra

‘Mad Max from Atjeh’ werd hij door de rest van de ‘gang’ genoemd. “Cup of coffee, Hetty?” vroeg hij altijd, als Hitty ‘s ochtends de eetkamer binnenliep. Hij had een brutale grijns. Ik weet bijna zeker dat hij in gedachten al een aantal stappen verder was dan het kopje koffie. Maar hij bleef altijd correct. Met ‘Mad Max from Atjeh’ bezocht ik vele kroegen in Jakarta. Meestal jazzkroegen. Met een grote fles Bir Bintang binnen bereik luisterden we dan naar de locale jazzbandjes. Vaak van een verrassend hoog niveau. Dat is wat we deden. Zitten, luisteren en bier drinken. Fauzi...

Op onze reizen over het eiland Sumatra kwamen we regelmatig in Bukittinggi terecht. Een leuke overzichtelijke stad. Veel in de stad doet herinneren aan de Nederlands-Indische periode. Vooral in het hart van de stad wordt dat zichtbaar door de wit geschilderde klokkentoren die boven de huizen uitsteekt en al van een afstand zichtbaar is. Meestal logeerden we in een hotel dichtbij de dierentuin. Niet te duur maar wel gezellig. Meer een reizigershotelletje. Alleen niet zo ‘basic’ als in de beginperiode van ons reizen. Nu hoeven we financieel gezien niet meer een badkamer met een tiental anderen te delen. Maar er...

Met de golven tot onze borst duwden de visser, Hitty en ik tegen de boeg van de boot, in een poging het voor stranden te behoeden. Steeds rees de boeg op de kracht van een aanrollende golf, om meteen daarna weer met een klap op de zanderige bodem terug te vallen. We deden een krankzinnige poging om de tien meter lange vissersboot bij de kust weg te houden. Steeds weer klapte de boot op de bodem, rakelings langs onze benen. Steeds weer, als de boeg omhoog kwam, probeerden we het om te duwen richting zee. Een hopeloos en uitputtend gevecht. In 2002, tijdens een...