Weesp

De derde

Ik heb nogal eens last van nadenken en soms resulteert dat in ietwat meer diepzinnige beschouwingen dan normaal. Zo zag ik nog niet zo lang geleden een programma over de landing op de maan. Een prachtige reportage waarmee de makers me terugvoerden in de tijd. Terug naar de landing op de maan, waar ik als kind met grote ogen en open mond getuige van mocht zijn. Het is fantastisch om vanuit de huiskamer mee te hebben mogen maken hoe een mens de eerste stappen op de maan zette. De reportage zette me wel aan het denken. Er kwam een diep...

Continue reading...

Het juiste pad…

… is niet altijd goed te volgen. Er zijn altijd wel obstakels en het is regelmatig met vuil besmeurd. Obstakels kan je wegnemen, goedschiks of kwaadschiks, maar het is moeilijker om van vuil af te komen. De obstakels heb ik inmiddels verwijderd. De meeste goedschiks en enkele kwaadschiks. Dat laatste was noodzakelijk omdat het diepgeworteld zat. Ja, soms moet je radicaal te werk gaan om een terugkeer van het probleem te verhinderen. Het vuil verwijderen is, verwacht ik, veel moeilijker. Ik heb daar al eerdere pogingen toe gedaan, maar zonder resultaat. Het is hardnekkig terugkerend vuil, dat net als bij...

Continue reading...

Lezing: Indië-herdenking

Afgelopen vrijdag, 15 augustus 2014 te Weesp, is voor de tweede keer een Indië-herdenking in Weesp gehouden. Inderdaad, pas voor de tweede keer. Tot dit jaar was bij mij de focus gericht op de herdenkingen in de grote steden en bij de belangrijkste monumenten, en ik denk dat dat ook zo was bij vele andere Weesper Indische Nederlanders. Je ontwikkelt dan een soort tunnelvisie en vergeet dat Weesp zijn eigen herdenking hoort te hebben. Eric Hage en Frida Bodisco beseften dat en organiseerden vorig jaar de eerste editie. Omdat de herdenking van 2013 een succes was, besloten ze dat er...

Continue reading...

M(ei)

Ze zijn in een doos over het toegangshek gezet; althans zo luidt het verhaal. Ze heten Tok en Tokkie (niet mijn keuze, maar het dekt de lading) en scharrelen sindsdien over het terrein op zoek naar eten en plekken om hun eieren te verstoppen als ware het Pasen. Op dit moment legt Tokkie haar eitjes bij ons. En ze zijn me toch lekker. Het is rond ons huis nu ook een stuk rustiger geworden. Tot voor kort kwamen ze om een uur of zeven tokken en kukelen totdat we hen hun dagelijkse maaltijd hadden gegeven, buikten nog een uurtje uit...

Continue reading...